Þessir þokkapiltar...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

...lesa upp úr bókum sínum á Sjávarbarnum Grandagarði 9 klukkan 21 þriðjudagskvöldið 27. nóvember.

Einar Már Guðmundsson les upp úr bók sinni Rimlar hugans og Óttar Guðmundsson les upp úr sinni bók sem heitir Kleppsspítalinn. Aðgangur er ókeypis en veitingamaðurinn mun bjóða upp á gular rauðar og grænar pillur, sem einnig verða gestum að kostnaðarlausu.

Bækurnar hafa báðar fengið mjög góða dóma enda stílsnillingar á ferð og miklir húmoristar. Það verður því gaman á Sjávarbarnum á morgun með þokkapiltunum og pillunum.

Dr. Phil.

 

Dr. Phil.

Æðri skólar

eðli þínu

aldrei gátu breytt.

 

Að hafa vit og vilja

menn verða til að skilja

 

Í staðinn fyrir

góða greind

ei getur komið neitt.

 

Svo orti Gunnar Dal 1988.

Sveinbjörn...

Það sem ég vildi sagt hafa

 

Ég var einusinni stúlka

 

Það var líklega 1983, ég vara að vinna á dagheimili barna en þau eru kölluð leikskólar í dag. Það voru ekki allir á eitt sáttir í fjölskyldunni um þetta starfsval mitt, þótti ekki gott að karlmenn væru of mikið í kvennastörfum, en það var ekki verst.

Verra var að fá launaseðilinn, kaupið var skelfilega lágt, var undir lögboðnum lágmarkslaunum og því var liður á seðlinum sem hét láglaunauppbót. Þetta var slæmt, aðhlátursefni félaga sem unnu hjá Sambandinu og svoleiðis. En launin voru ekki það versta við launaseðilinn.

Starfsheitið sem ég gekk undir og fékk greidd laun samkvæmt var starfsstúlka. Mér þótti það niðurlægjandi og það þótti félögum mínum líka, sem unnu hjá Sambandinu og svoleiðis og þeir reiddust með mér.

Um hver mánaðamót hringdi ég í launadeild Reykjavíkurborgar og kvartaði. Það vakti lítinn áhuga í deildinni, og svörin voru á þá leið að þau ætluðu að skoða þetta. Þegar ég ítrekaði kröfur mínar með meiri festu, var því borið við að þetta væri inni í tölvunum. Tölvur voru þá jafn ósnertanlegar og óumbreytanlegar og ráðherrar, og ekki á allra færi að skilja fremur er þá herra.

Ég gafst ekki upp og sneri mér til stéttarfélagsins sem hafði svo sem ekki mikið um málið að segja enda hét það Starfsstúlknafélagið Sókn. Einhverju sinni vísaði ég svo til jafnréttislaga og hótaði málssókn og blaðaskrifum, þá stóð starfsmaður á næsta launaseðli.

Ég hef alltaf verið soldið stoltur af þessari jafnréttisbaráttu og hef fullan skilning á tillögum Steinunnar Valdísar sem var í kvöld að tala um tillögur sínar um nýtt starfsheiti fyrir ráðherra. Það er út í hött að kyngreina starfsheiti, sem ætlað er báðum kynjum, með þessum hætti.

En jafnréttis verður að gæta. Sá sem fer fram með þessum hætti getur ekki tínt til starfsheiti á toppnum en látið önnur alþýðlegri afskiptalaus. Steinunn, hvað með embættisheitið jólasveinn ? ?

Blóm dagsins

Ég hef ekki gert svona dagsins færslu áður. Það er vinsælt að skýra færslur dagsins eitthvað. Hrós... hux... ummæli... skandall... dagsins. Ég hef nú tekið upp nýjan þátt og mun vikulega kynna blóm dagsins. Blóm dagsins er að þessu sinni Þorsteinn.

 

Þorsteinn var Pálsson. Stúdent úr heimaskóla hjá séra Guðmundi Bjarnasyni á Hólmum 1829 síðar þingmaður suður Þingeyinga og einnig frömuður smáskammtalækninga hér á landi.

Eins og myndin ber með sér er Þorsteinn vel að titlinum kominn. 

Ekkert smá Sérstakt K

Þingsályktunartillaga Ástu Ragnheiðar rak GUB (Greiningardeild Uno blog) til skoðunar á hvenær létt er létt og holt er holt. Ekki eru til reglur um það, en meðal einstakra þjóða virðast vera einhverjar viðmiðanir. Í Bandaríkjunum liggja reglur að baki því hvenær má kalla matvæli fitusnauð en ekki eru reglur um hver mörkin eru varðandi kolvetnasnauða fæðu en áætlanir eru uppi milli Evrópusambandsins og USA um að samræma viðmið.

En GUB komst við rannsóknir sínar að mjög áhugaverðum hlutum. Matvæli sem hafa sama vöruheiti geta haft mismunandi efnainnihald milli landa. Þannig komst GUB að því að í sérstöku Kái (Special K) er nærri 35% meiri sykur hér hjá okkur á Íslandi heldur en paradís neytendanna USA. Eins og sjá má á meðfylgjandi mynd ef hún "prentast" vel.

Erindrekar GUB höfðu ekki gert sér grein fyrir því  að þegar þeir snæða Sérstakt K borða þeir 17% sykur. Það er meiri sykur en fer í kaffið þeirra.

 

Óskalistinn..

þetta er algjör... en kostar að vísu 2500$

Brennivín í íþróttahúsinu

Las það í Fréttablaðinu á föstudagsmorgun að ÍA hefði brotið reglur Akranesskaupsstaðar með því að halda almennan dansleik með vínveitingum í íþróttahúsinu sínu.

Mér fannst þetta athyglisvert, því daginn áður var ég á fundi með forvarnarnefnd og íþrótta- og tómstundaráði Hafnarfjarðar þar sem reglur um skemmtanahald í íþróttahúsum voru til umræðu. Menn hafa greinilega mismiklar áhyggjur af vínveitingum inni í þessum húsum.

 Íþróttafulltrúinn mætti vel undirbúinn til leiks á fundinn með  handskrifaða ályktun í farteskinu og talaði lengi um sögulegar staðreyndir. Það var fróðlegt.

 Ástand þessara mála hefur versnað í Hafnarfirði og ef gripið er til orðalags íþróttafulltrúans þá eru íþróttahúsin farin að hýsa risastór sveitaböll, með öllu sem því fylgir, inni í miðjum bæ.

Frést hefur af börnum inni á þessum skemmtunum, reykt hefur verið innan dyra, drykkjulæti og slagsmál verið, skemmdir á salernum og parketi og lögreglu hefur verið meinaður aðgangur. Ekki gott.

 Á hinn bóginn hafa einhverjir fulltrúar í Íþróttaráði áhyggjur af því að það verði túlkað þannig að ekki megi vera gaman í Hafnarfirði ef svona samkomur verða bannaðar og það fylgdi líka sögunni að þessar samkomur væru góð tekjulind fyrir íþróttafélögin.

 

Opinber forvarnarnefnd verður að stíga hóflega til jarðar og gæta þess að ana ekki af stað með forsjárhyggju, því það er fátt jafn slæmt í nútíma samfélagi og það að einhver taki ráðin af öðrum.  Við samþykktum því bókun Íþróttafulltrúans eftir að Forvarnarfulltrúinn hafði komið henni í stafrænt form. Hún er nú aðgengileg á óravíddum alnetsins og til vitnis um þennan fund sem tók ekki jafn afgerandi afstöðu og bæjarstjórnin á Akranesi hefur greinilega gert.

 

Eins og Lára stóra

Hún er í leikskóla prinsessan, og orðin þriggja. "Ég er stór" segir hún "Ekki lengur á litlu deildinni"

Það fylgir því sú upphefð að eldast að vera færður milli deilda og vera með þeim stóru. Það er margt fólk á Grænu deildinni, börn og fullorðnir. Jóhönnur, Bárur, Lárur og annað fólk sem pabbinn kann ekki öll skil á en fær fregnir af á hverju síðdegi. Ein þeirra er Lára stóra.

Lára er hvorki sérlega stór eða klunnaleg, hún hefur þetta viðurnefni af því í barnahópnum er nafna hennar og Lára er starfsmaður. Jafnvel þó hún væri sérlega lítil kona eða jafnvel dvergur væri hún sennilega kölluð Lára stóra af börnunum.

Við vorum í innkaupaleiðangri feðginin.

Eigum viða að kaupa svona?

Nei svona eigum við heima.

Pabbi kaupum nammi!

Nei það er ekki nammidagur.

Bara nammidagur á laugardaginn? Þá fæ ég sleikjó á priki!

 

Þetta gengur vel. Prinsessan tekur rökum, sem er meira en hægt er að segja um allar prinsessur. Og það er næsta víst að á laugardaginn verði loforð um sleikjó ekki innheimt, enda stúlkan ekkert fyrir sykur þó hann sé stundum litfagur.

 

Við drykkjarvörukælinn er rekið upp stríðsöskur. "Pappi vei i i i i i !"

Hún stekkur af stað og tekur traustataki sótavatnsflösku með dumbrauðum miða. Pabbinn les að þetta sé Berg-toppur, sykurlaus með sólberjakeim.

"Eins og Lára stóra segir sú stutta" og það verður engum vörnum við komið, þetta sótavatn verður að kaupa.

 

Á leiðinni heim situr prinsessan kirfilega reyrð niður í barnabílstólinn og sýpur á sótavatni með sólberjakeimi. Er þetta gott spyr pabbinn.

"Nei" er svarað stutt og laggott en áfram sopið á.

Afhverju ertu þá að drekka þetta?

"Eins og lára stóra"

Ég er ósköp ánægður með að það er ágætis fólk á leikskólanum, sem drekkur ekki kók, reykir ekki fyrir framan börnin og segir ekki sjitt og dísös í öðruhverju orði. Þessar ágætu manneskjur sem þarna vinna eru fyrirmyndir prinsessunnar og stuðla að því að hún verði hæf sem drottning þegar fram líða stundir og konungsríkið verður allt hennar.

Sá sem býr í glerhúsi...

...ætti að hafa fataskipti í kjallaranum.